Definify.com
Definition 2025
stipatus
stipatus
Latin
Participle
stīpātus m (feminine stīpāta, neuter stīpātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | stīpātus | stīpāta | stīpātum | stīpātī | stīpātae | stīpāta | |
| genitive | stīpātī | stīpātae | stīpātī | stīpātōrum | stīpātārum | stīpātōrum | |
| dative | stīpātō | stīpātō | stīpātīs | ||||
| accusative | stīpātum | stīpātam | stīpātum | stīpātōs | stīpātās | stīpāta | |
| ablative | stīpātō | stīpātā | stīpātō | stīpātīs | |||
| vocative | stīpāte | stīpāta | stīpātum | stīpātī | stīpātae | stīpāta | |
References
- stipatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- stipatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- STIPATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “stipatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.