Serbo-Croatian
Noun
strȋc m (Cyrillic spelling стри̑ц)
-  uncle (father's brother)
 
Declension
Declension of stric
|   | 
 singular | 
 plural | 
|  nominative
 | 
 stric
 | 
 stričevi
 | 
|  genitive
 | 
 strica
 | 
 stričeva
 | 
|  dative
 | 
 stricu
 | 
 stričevima
 | 
|  accusative
 | 
 strica
 | 
 stričeve
 | 
|  vocative
 | 
 striče
 | 
 stričevi
 | 
|  locative
 | 
 stricu
 | 
 stričevima
 | 
|  instrumental
 | 
 stricem
 | 
 stričevima
 | 
 
 
 
Slovene
Etymology
From Proto-Slavic *strycь
Pronunciation
-  IPA(key): /ˈstrìːts/
 
-  Tonal orthography: stríc
 
Noun
stríc m anim (genitive stríca, nominative plural stríci)
-  uncle
 
Declension
Declension of stríc (masculine anim., soft o-stem)
|   | 
 singular | 
 dual | 
 plural | 
|  nominative | 
 stríc
 | 
 stríca
 | 
 stríci
 | 
|  accusative | 
 stríca
 | 
 stríca
 | 
 stríce
 | 
|  genitive | 
 stríca
 | 
 strícev
 | 
 strícev
 | 
|  dative | 
 strícu
 | 
 strícema
 | 
 strícem
 | 
|  locative | 
 strícu
 | 
 strícih
 | 
 strícih
 | 
|  instrumental | 
 strícem
 | 
 strícema
 | 
 stríci
 |