Definify.com
Definition 2024
stroighnigh
stroighnigh
Irish
Verb
stroighnigh (present analytic stroighníonn, future analytic stroighneoidh, verbal noun stroighniú, past participle stroighnithe)
- (transitive) cement
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | stroighním | stroighníonn tú; stroighnír† |
stroighníonn sé, sí | stroighnímid; stroighníonn muid |
stroighníonn sibh | stroighníonn siad; stroighníd† |
a stroighníonn; a stroighníos / a stroighníonn*; a stroighníos* |
stroighnítear |
past | stroighnigh mé; stroighníos | stroighnigh tú; stroighnís | stroighnigh sé, sí | stroighníomar; stroighnigh muid | stroighnigh sibh; stroighníobhair | stroighnigh siad; stroighníodar | a stroighnigh / ar stroighnigh* |
stroighníodh | |
past habitual | stroighnínn | stroighníteá | stroighníodh sé, sí | stroighnímis; stroighníodh muid | stroighníodh sibh | stroighnídís; stroighníodh siad | a stroighníodh / ar stroighníodh* |
stroighnítí | |
future | stroighneoidh mé; stroighneod; stroighneochaidh mé† |
stroighneoidh tú; stroighneoir†; stroighneochaidh tú† |
stroighneoidh sé, sí; stroighneochaidh sé, sí† |
stroighneoimid; stroighneoidh muid; stroighneochaimid†; stroighneochaidh muid† |
stroighneoidh sibh; stroighneochaidh sibh† |
stroighneoidh siad; stroighneoid†; stroighneochaidh siad† |
a stroighneoidh; a stroighneos; a stroighneochaidh†; a stroighneochas† / a stroighneoidh*; a stroighneos*; a stroighneochaidh*†; a stroighneochas*† |
stroighneofar; stroighneochar† | |
conditional | stroighneoinn; stroighneochainn† | stroighneofá; stroighneochthᆠ| stroighneodh sé, sí; stroighneochadh sé, sí† | stroighneoimis; stroighneodh muid; stroighneochaimis†; stroighneochadh muid† | stroighneodh sibh; stroighneochadh sibh† | stroighneoidís; stroighneodh siad; stroighneochadh siad† | a stroighneodh; a stroighneochadh† / ar stroighneodh*; ar stroighneochadh*† |
stroighneofaí; stroighneochthaí† | |
subjunctive | present | go stroighní mé; go stroighníod† |
go stroighní tú; go stroighnír† |
go stroighní sé, sí | go stroighnímid; go stroighní muid |
go stroighní sibh | go stroighní siad; go stroighníd† |
— | go stroighnítear |
past | dá stroighnínn | dá stroighníteá | dá stroighníodh sé, sí | dá stroighnímis; dá stroighníodh muid |
dá stroighníodh sibh | dá stroighnídís; dá stroighníodh siad |
— | dá stroighnítí | |
imperative | stroighním | stroighnigh | stroighníodh sé, sí | stroighnímis | stroighnígí; stroighnídh† |
stroighnídís | — | stroighnítear | |
verbal noun | stroighniú | ||||||||
past participle | stroighnithe |
*Indirect relative
† Dialect form
Synonyms
- suimintigh
- táthaigh
References
- "stroighnigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.