Definify.com
Definition 2024
strokka
strokka
Icelandic
Verb
strokka (weak verb, third-person singular past indicative strokkaði, supine strokkað)
Conjugation
strokka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að strokka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
strokkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
strokkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég strokka | við strokkum | present (nútíð) |
ég strokki | við strokkum |
| þú strokkar | þið strokkið | þú strokkir | þið strokkið | ||
| hann, hún, það strokkar | þeir, þær, þau strokka | hann, hún, það strokki | þeir, þær, þau strokki | ||
| past (þátíð) |
ég strokkaði | við strokkuðum | past (þátíð) |
ég strokkaði | við strokkuðum |
| þú strokkaðir | þið strokkuðuð | þú strokkaðir | þið strokkuðuð | ||
| hann, hún, það strokkaði | þeir, þær, þau strokkuðu | hann, hún, það strokkaði | þeir, þær, þau strokkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
strokka (þú) | strokkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| strokkaðu | strokkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
strokkast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að strokkast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
strokkast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
strokkandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég strokkast | við strokkumst | present (nútíð) |
ég strokkist | við strokkumst |
| þú strokkast | þið strokkist | þú strokkist | þið strokkist | ||
| hann, hún, það strokkast | þeir, þær, þau strokkast | hann, hún, það strokkist | þeir, þær, þau strokkist | ||
| past (þátíð) |
ég strokkaðist | við strokkuðumst | past (þátíð) |
ég strokkaðist | við strokkuðumst |
| þú strokkaðist | þið strokkuðust | þú strokkaðist | þið strokkuðust | ||
| hann, hún, það strokkaðist | þeir, þær, þau strokkuðust | hann, hún, það strokkaðist | þeir, þær, þau strokkuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
strokkast (þú) | strokkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| strokkastu | strokkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
strokkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
strokkaður | strokkuð | strokkað | strokkaðir | strokkaðar | strokkuð | |
| accusative (þolfall) |
strokkaðan | strokkaða | strokkað | strokkaða | strokkaðar | strokkuð | |
| dative (þágufall) |
strokkuðum | strokkaðri | strokkuðu | strokkuðum | strokkuðum | strokkuðum | |
| genitive (eignarfall) |
strokkaðs | strokkaðrar | strokkaðs | strokkaðra | strokkaðra | strokkaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
strokkaði | strokkaða | strokkaða | strokkuðu | strokkuðu | strokkuðu | |
| accusative (þolfall) |
strokkaða | strokkuðu | strokkaða | strokkuðu | strokkuðu | strokkuðu | |
| dative (þágufall) |
strokkaða | strokkuðu | strokkaða | strokkuðu | strokkuðu | strokkuðu | |
| genitive (eignarfall) |
strokkaða | strokkuðu | strokkaða | strokkuðu | strokkuðu | strokkuðu | |
Related terms
Noun
strokka