Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃtront͡siʲum]
- Hyphenation: stron‧ci‧um
Noun
stroncium (plural stronciumok)
- strontium (symbol: Sr)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
stroncium
|
stronciumok
|
| accusative |
stronciumot
|
stronciumokat
|
| dative |
stronciumnak
|
stronciumoknak
|
| instrumental |
stronciummal
|
stronciumokkal
|
| causal-final |
stronciumért
|
stronciumokért
|
| translative |
stronciummá
|
stronciumokká
|
| terminative |
stronciumig
|
stronciumokig
|
| essive-formal |
stronciumként
|
stronciumokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
stronciumban
|
stronciumokban
|
| superessive |
stronciumon
|
stronciumokon
|
| adessive |
stronciumnál
|
stronciumoknál
|
| illative |
stronciumba
|
stronciumokba
|
| sublative |
stronciumra
|
stronciumokra
|
| allative |
stronciumhoz
|
stronciumokhoz
|
| elative |
stronciumból
|
stronciumokból
|
| delative |
stronciumról
|
stronciumokról
|
| ablative |
stronciumtól
|
stronciumoktól
|
| Possessive forms of stroncium
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
stronciumom
|
stronciumaim
|
| 2nd person sing. |
stronciumod
|
stronciumaid
|
| 3rd person sing. |
stronciuma
|
stronciumai
|
| 1st person plural |
stronciumunk
|
stronciumaink
|
| 2nd person plural |
stronciumotok
|
stronciumaitok
|
| 3rd person plural |
stronciumuk
|
stronciumaik
|
Slovak
Noun
stroncium n (genitive singular stroncia, declension pattern of mesto)
- strontium (element)