Definify.com
Definition 2025
subcordatus
subcordatus
Latin
Adjective
subcordātus m (feminine subcordāta, neuter subcordātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | subcordātus | subcordāta | subcordātum | subcordātī | subcordātae | subcordāta | |
| genitive | subcordātī | subcordātae | subcordātī | subcordātōrum | subcordātārum | subcordātōrum | |
| dative | subcordātō | subcordātō | subcordātīs | ||||
| accusative | subcordātum | subcordātam | subcordātum | subcordātōs | subcordātās | subcordāta | |
| ablative | subcordātō | subcordātā | subcordātō | subcordātīs | |||
| vocative | subcordāte | subcordāta | subcordātum | subcordātī | subcordātae | subcordāta | |