Definify.com
Definition 2025
subditivus
subditivus
Latin
Adjective
subditīvus m (feminine subditīva, neuter subditīvum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | subditīvus | subditīva | subditīvum | subditīvī | subditīvae | subditīva | |
genitive | subditīvī | subditīvae | subditīvī | subditīvōrum | subditīvārum | subditīvōrum | |
dative | subditīvō | subditīvō | subditīvīs | ||||
accusative | subditīvum | subditīvam | subditīvum | subditīvōs | subditīvās | subditīva | |
ablative | subditīvō | subditīvā | subditīvō | subditīvīs | |||
vocative | subditīve | subditīva | subditīvum | subditīvī | subditīvae | subditīva |
References
- subditivus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subditivus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “subditivus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.