Definify.com
Definition 2025
subducendus
subducendus
Latin
Participle
subdūcendus m (feminine subdūcenda, neuter subdūcendum); first/second declension
- which is to be hauled
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | subdūcendus | subdūcenda | subdūcendum | subdūcendī | subdūcendae | subdūcenda | |
| genitive | subdūcendī | subdūcendae | subdūcendī | subdūcendōrum | subdūcendārum | subdūcendōrum | |
| dative | subdūcendō | subdūcendō | subdūcendīs | ||||
| accusative | subdūcendum | subdūcendam | subdūcendum | subdūcendōs | subdūcendās | subdūcenda | |
| ablative | subdūcendō | subdūcendā | subdūcendō | subdūcendīs | |||
| vocative | subdūcende | subdūcenda | subdūcendum | subdūcendī | subdūcendae | subdūcenda | |