Definify.com
Definition 2025
succinericius
succinericius
Latin
Adjective
succinerīcius m (feminine succinerīcia, neuter succinerīcium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | succinerīcius | succinerīcia | succinerīcium | succinerīciī | succinerīciae | succinerīcia | |
| genitive | succinerīciī | succinerīciae | succinerīciī | succinerīciōrum | succinerīciārum | succinerīciōrum | |
| dative | succinerīciō | succinerīciō | succinerīciīs | ||||
| accusative | succinerīcium | succinerīciam | succinerīcium | succinerīciōs | succinerīciās | succinerīcia | |
| ablative | succinerīciō | succinerīciā | succinerīciō | succinerīciīs | |||
| vocative | succinerīcie | succinerīcia | succinerīcium | succinerīciī | succinerīciae | succinerīcia | |
References
- succinericius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “succinericius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.