Definify.com
Definition 2025
succisivus
succisivus
Latin
Alternative forms
- subcisīvus, subsecīvus, subsicīvus, succisīvus, succīsīvus
Adjective
succīsīvus m (feminine succīsīva, neuter succīsīvum); first/second declension
- cut off and left behind
- superfluous
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | succīsīvus | succīsīva | succīsīvum | succīsīvī | succīsīvae | succīsīva | |
| genitive | succīsīvī | succīsīvae | succīsīvī | succīsīvōrum | succīsīvārum | succīsīvōrum | |
| dative | succīsīvō | succīsīvō | succīsīvīs | ||||
| accusative | succīsīvum | succīsīvam | succīsīvum | succīsīvōs | succīsīvās | succīsīva | |
| ablative | succīsīvō | succīsīvā | succīsīvō | succīsīvīs | |||
| vocative | succīsīve | succīsīva | succīsīvum | succīsīvī | succīsīvae | succīsīva | |
Descendants
- English: succisive
References
- succīsīvus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “succīsīvus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette, page 1,505/3.
- “subsicīuus” on page 1,849/2 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)