Definify.com
Definition 2025
succubitus
succubitus
Latin
Participle
succubitus m (feminine succubita, neuter succubitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | succubitus | succubita | succubitum | succubitī | succubitae | succubita | |
| genitive | succubitī | succubitae | succubitī | succubitōrum | succubitārum | succubitōrum | |
| dative | succubitō | succubitō | succubitīs | ||||
| accusative | succubitum | succubitam | succubitum | succubitōs | succubitās | succubita | |
| ablative | succubitō | succubitā | succubitō | succubitīs | |||
| vocative | succubite | succubita | succubitum | succubitī | succubitae | succubita | |