Definify.com
Definition 2025
succurrendus
succurrendus
Latin
Participle
succurrendus m (feminine succurrenda, neuter succurrendum); first/second declension
- which is to be helped
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | succurrendus | succurrenda | succurrendum | succurrendī | succurrendae | succurrenda | |
| genitive | succurrendī | succurrendae | succurrendī | succurrendōrum | succurrendārum | succurrendōrum | |
| dative | succurrendō | succurrendō | succurrendīs | ||||
| accusative | succurrendum | succurrendam | succurrendum | succurrendōs | succurrendās | succurrenda | |
| ablative | succurrendō | succurrendā | succurrendō | succurrendīs | |||
| vocative | succurrende | succurrenda | succurrendum | succurrendī | succurrendae | succurrenda | |