Definify.com
Definition 2025
succursurus
succursurus
Latin
Participle
succursūrus m (feminine succursūra, neuter succursūrum); first/second declension
- about to help
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | succursūrus | succursūra | succursūrum | succursūrī | succursūrae | succursūra | |
| genitive | succursūrī | succursūrae | succursūrī | succursūrōrum | succursūrārum | succursūrōrum | |
| dative | succursūrō | succursūrō | succursūrīs | ||||
| accusative | succursūrum | succursūram | succursūrum | succursūrōs | succursūrās | succursūra | |
| ablative | succursūrō | succursūrā | succursūrō | succursūrīs | |||
| vocative | succursūre | succursūra | succursūrum | succursūrī | succursūrae | succursūra | |