Definify.com
Definition 2025
suculentus
suculentus
Latin
Adjective
sūculentus m (feminine sūculenta, neuter suculentum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suculentus | suculenta | suculentum | suculentī | suculentae | suculenta | |
| genitive | suculentī | suculentae | suculentī | suculentōrum | suculentārum | suculentōrum | |
| dative | suculentō | suculentō | suculentīs | ||||
| accusative | suculentum | suculentam | suculentum | suculentōs | suculentās | suculenta | |
| ablative | suculentō | suculentā | suculentō | suculentīs | |||
| vocative | suculente | suculenta | suculentum | suculentī | suculentae | suculenta | |
References
- suculentus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “suculentus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.