Definify.com
Definition 2025
suffectus
suffectus
Latin
Participle
suffectus m (feminine suffecta, neuter suffectum); first/second declension
- dyed, impregnated, imbued etc.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suffectus | suffecta | suffectum | suffectī | suffectae | suffecta | |
| genitive | suffectī | suffectae | suffectī | suffectōrum | suffectārum | suffectōrum | |
| dative | suffectō | suffectō | suffectīs | ||||
| accusative | suffectum | suffectam | suffectum | suffectōs | suffectās | suffecta | |
| ablative | suffectō | suffectā | suffectō | suffectīs | |||
| vocative | suffecte | suffecta | suffectum | suffectī | suffectae | suffecta | |
References
- suffectus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suffectus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- SUFFECTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “suffectus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- suffectus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers