Esperanto

Verb

sufiĉi ‎(present sufiĉas, past sufiĉis, future sufiĉos, conditional sufiĉus, volitive sufiĉu)

1. (intransitive) to suffice

Conjugation

Conjugation of sufiĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense sufiĉas sufiĉis sufiĉos active participle sufiĉanta sufiĉantaj sufiĉinta sufiĉintaj sufiĉonta sufiĉontaj acc. sufiĉantan sufiĉantajn sufiĉintan sufiĉintajn sufiĉontan sufiĉontajn nominal active participle sufiĉanto sufiĉantoj sufiĉinto sufiĉintoj sufiĉonto sufiĉontoj acc. sufiĉanton sufiĉantojn sufiĉinton sufiĉintojn sufiĉonton sufiĉontojn adverbial active participle sufiĉante sufiĉinte sufiĉonte infinitive sufiĉi imperative sufiĉu conditional sufiĉus

Related terms

• sufiĉa ‎(“sufficient”)
• sufiĉe ‎(“sufficiently”)