Definify.com
Definition 2025
summoturus
summoturus
Latin
Participle
summōtūrus m (feminine summōtūra, neuter summōtūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | summōtūrus | summōtūra | summōtūrum | summōtūrī | summōtūrae | summōtūra | |
| genitive | summōtūrī | summōtūrae | summōtūrī | summōtūrōrum | summōtūrārum | summōtūrōrum | |
| dative | summōtūrō | summōtūrō | summōtūrīs | ||||
| accusative | summōtūrum | summōtūram | summōtūrum | summōtūrōs | summōtūrās | summōtūra | |
| ablative | summōtūrō | summōtūrā | summōtūrō | summōtūrīs | |||
| vocative | summōtūre | summōtūra | summōtūrum | summōtūrī | summōtūrae | summōtūra | |