Definify.com
Definition 2025
suppeditandus
suppeditandus
Latin
Participle
suppeditandus m (feminine suppeditanda, neuter suppeditandum); first/second declension
- which is to be sufficed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suppeditandus | suppeditanda | suppeditandum | suppeditandī | suppeditandae | suppeditanda | |
| genitive | suppeditandī | suppeditandae | suppeditandī | suppeditandōrum | suppeditandārum | suppeditandōrum | |
| dative | suppeditandō | suppeditandō | suppeditandīs | ||||
| accusative | suppeditandum | suppeditandam | suppeditandum | suppeditandōs | suppeditandās | suppeditanda | |
| ablative | suppeditandō | suppeditandā | suppeditandō | suppeditandīs | |||
| vocative | suppeditande | suppeditanda | suppeditandum | suppeditandī | suppeditandae | suppeditanda | |