Definify.com
Definition 2025
supplicans
supplicans
Latin
Participle
supplicāns m, f, n (genitive supplicantis); third declension
- praying
- humbly beseeching
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | supplicāns | supplicantēs | supplicantia | ||
| genitive | supplicantis | supplicantium | |||
| dative | supplicantī | supplicantibus | |||
| accusative | supplicantem | supplicāns | supplicantēs | supplicantia | |
| ablative | supplicante, supplicantī1 | supplicantibus | |||
| vocative | supplicāns | supplicantēs | supplicantia | ||
1When used purely as an adjective.