Definify.com
Definition 2025
suppositurus
suppositurus
Latin
Participle
suppositūrus m (feminine suppositūra, neuter suppositūrum); first/second declension
- about to subject
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suppositūrus | suppositūra | suppositūrum | suppositūrī | suppositūrae | suppositūra | |
| genitive | suppositūrī | suppositūrae | suppositūrī | suppositūrōrum | suppositūrārum | suppositūrōrum | |
| dative | suppositūrō | suppositūrō | suppositūrīs | ||||
| accusative | suppositūrum | suppositūram | suppositūrum | suppositūrōs | suppositūrās | suppositūra | |
| ablative | suppositūrō | suppositūrā | suppositūrō | suppositūrīs | |||
| vocative | suppositūre | suppositūra | suppositūrum | suppositūrī | suppositūrae | suppositūra | |