Definify.com
Definition 2025
suppositus
suppositus
Latin
Participle
suppositus m (feminine supposita, neuter suppositum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suppositus | supposita | suppositum | suppositī | suppositae | supposita | |
| genitive | suppositī | suppositae | suppositī | suppositōrum | suppositārum | suppositōrum | |
| dative | suppositō | suppositō | suppositīs | ||||
| accusative | suppositum | suppositam | suppositum | suppositōs | suppositās | supposita | |
| ablative | suppositō | suppositā | suppositō | suppositīs | |||
| vocative | supposite | supposita | suppositum | suppositī | suppositae | supposita | |
Descendants
References
- suppositus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suppositus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “suppositus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.