Definify.com
Definition 2025
supprimens
supprimens
Latin
Participle
supprimēns m, f, n (genitive supprimentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | supprimēns | supprimentēs | supprimentia | ||
| genitive | supprimentis | supprimentium | |||
| dative | supprimentī | supprimentibus | |||
| accusative | supprimentem | supprimēns | supprimentēs | supprimentia | |
| ablative | supprimente, supprimentī1 | supprimentibus | |||
| vocative | supprimēns | supprimentēs | supprimentia | ||
1When used purely as an adjective.