Definify.com
Definition 2025
suscitatus
suscitatus
Latin
Participle
suscitātus m (feminine suscitāta, neuter suscitātum); first/second declension
- encouraged, having been encouraged, stirred up, having been stirred up, awoken, having been awoken
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suscitātus | suscitāta | suscitātum | suscitātī | suscitātae | suscitāta | |
| genitive | suscitātī | suscitātae | suscitātī | suscitātōrum | suscitātārum | suscitātōrum | |
| dative | suscitātō | suscitātō | suscitātīs | ||||
| accusative | suscitātum | suscitātam | suscitātum | suscitātōs | suscitātās | suscitāta | |
| ablative | suscitātō | suscitātā | suscitātō | suscitātīs | |||
| vocative | suscitāte | suscitāta | suscitātum | suscitātī | suscitātae | suscitāta | |