Definify.com
Definition 2025
suspicatus
suspicatus
Latin
Participle
suspicātus m (feminine suspicāta, neuter suspicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | suspicātus | suspicāta | suspicātum | suspicātī | suspicātae | suspicāta | |
| genitive | suspicātī | suspicātae | suspicātī | suspicātōrum | suspicātārum | suspicātōrum | |
| dative | suspicātō | suspicātō | suspicātīs | ||||
| accusative | suspicātum | suspicātam | suspicātum | suspicātōs | suspicātās | suspicāta | |
| ablative | suspicātō | suspicātā | suspicātō | suspicātīs | |||
| vocative | suspicāte | suspicāta | suspicātum | suspicātī | suspicātae | suspicāta | |