Definify.com
Definition 2025
susurrans
susurrans
Latin
Participle
susurrāns m, f, n (genitive susurrantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | susurrāns | susurrantēs | susurrantia | ||
| genitive | susurrantis | susurrantium | |||
| dative | susurrantī | susurrantibus | |||
| accusative | susurrantem | susurrāns | susurrantēs | susurrantia | |
| ablative | susurrante, susurrantī1 | susurrantibus | |||
| vocative | susurrāns | susurrantēs | susurrantia | ||
1When used purely as an adjective.