Definify.com
Definition 2024
synja
synja
Icelandic
Verb
synja (weak verb, third-person singular past indicative synjaði, supine synjað)
- to refuse
Conjugation
synja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að synja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
synjað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
synjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég synja | við synjum | present (nútíð) |
ég syni | við synjum |
þú synjar | þið synið | þú synir | þið synið | ||
hann, hún, það synjar | þeir, þær, þau synja | hann, hún, það syni | þeir, þær, þau syni | ||
past (þátíð) |
ég synjaði | við synjuðum | past (þátíð) |
ég synjaði | við synjuðum |
þú synjaðir | þið synjuðuð | þú synjaðir | þið synjuðuð | ||
hann, hún, það synjaði | þeir, þær, þau synjuðu | hann, hún, það synjaði | þeir, þær, þau synjuðu | ||
imperative (boðháttur) |
synja (þú) | synið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
synjaðu | syniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
synjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að synjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
synjast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
synjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
present (nútíð) |
ég synjast | við synjumst | present (nútíð) |
ég synist | við synjumst |
þú synjast | þið synist | þú synist | þið synist | ||
hann, hún, það synjast | þeir, þær, þau synjast | hann, hún, það synist | þeir, þær, þau synist | ||
past (þátíð) |
ég synjaðist | við synjuðumst | past (þátíð) |
ég synjaðist | við synjuðumst |
þú synjaðist | þið synjuðust | þú synjaðist | þið synjuðust | ||
hann, hún, það synjaðist | þeir, þær, þau synjuðust | hann, hún, það synjaðist | þeir, þær, þau synjuðust | ||
imperative (boðháttur) |
synjast (þú) | synist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
synjastu | synisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
synjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
synjaður | synjuð | synjað | synjaðir | synjaðar | synjuð | |
accusative (þolfall) |
synjaðan | synjaða | synjað | synjaða | synjaðar | synjuð | |
dative (þágufall) |
synjuðum | synjaðri | synjuðu | synjuðum | synjuðum | synjuðum | |
genitive (eignarfall) |
synjaðs | synjaðrar | synjaðs | synjaðra | synjaðra | synjaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
nominative (nefnifall) |
synjaði | synjaða | synjaða | synjuðu | synjuðu | synjuðu | |
accusative (þolfall) |
synjaða | synjuðu | synjaða | synjuðu | synjuðu | synjuðu | |
dative (þágufall) |
synjaða | synjuðu | synjaða | synjuðu | synjuðu | synjuðu | |
genitive (eignarfall) |
synjaða | synjuðu | synjaða | synjuðu | synjuðu | synjuðu |