Definition 2024
sztúpa
sztúpa
Hungarian
Noun
sztúpa (plural sztúpák)
- stupa
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) |
|---|
|
singular |
plural |
| nominative |
sztúpa
|
sztúpák
|
| accusative |
sztúpát
|
sztúpákat
|
| dative |
sztúpának
|
sztúpáknak
|
| instrumental |
sztúpával
|
sztúpákkal
|
| causal-final |
sztúpáért
|
sztúpákért
|
| translative |
sztúpává
|
sztúpákká
|
| terminative |
sztúpáig
|
sztúpákig
|
| essive-formal |
sztúpaként
|
sztúpákként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
sztúpában
|
sztúpákban
|
| superessive |
sztúpán
|
sztúpákon
|
| adessive |
sztúpánál
|
sztúpáknál
|
| illative |
sztúpába
|
sztúpákba
|
| sublative |
sztúpára
|
sztúpákra
|
| allative |
sztúpához
|
sztúpákhoz
|
| elative |
sztúpából
|
sztúpákból
|
| delative |
sztúpáról
|
sztúpákról
|
| ablative |
sztúpától
|
sztúpáktól
|
| Possessive forms of sztúpa
|
|---|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
sztúpám
|
sztúpáim
|
| 2nd person sing. |
sztúpád
|
sztúpáid
|
| 3rd person sing. |
sztúpája
|
sztúpái
|
| 1st person plural |
sztúpánk
|
sztúpáink
|
| 2nd person plural |
sztúpátok
|
sztúpáitok
|
| 3rd person plural |
sztúpájuk
|
sztúpáik
|
