Definify.com

Definition 2024

tèlle

tèlle

See also: telle and Telle

Limburgish

Noun

tèlle n

Verb

tèlle

to count
to calculate
to reckon
to tell (a story)

Conjugation of tèlle

**First conjugation (Montfortian)**
	Present SV	Past SV	Present VS	Past VS	Subjunctive SV	Subjunctive VS
First person singular	ich tèl	ich tèldje	tèl ich	tèldje-n ich	ich tèlle	tèlle-n ich
Second person singular	doe tèls	doe tèldjes	tèls se	tèldjes se	doe tèlle	tèller-doe
Third person singular	dae tèltj	dae tèldje	tèltj'r	tèldje d'r	dae tèlle	tèller-dae
First person plural	weer tèlle	weer tèldje	tèltj v'r	tèldje v'r	weer tèlle	tèlle v'r
Second person plural	geer tèltj	geer tèldje	tèltj g'r	tèldje g'r	geer tèlle	tèlletj g'r
Third person plural	die tèlle	die tèldje	tèlle die	tèldje die	die tèlle	tèller-die
Other:	Infinitive	Gerund	Present particle	Past particle	Adjective	Adverb
Conjugation:	(tö) tèlle	't tèlle n	tèllendj	höbbe getèldj	getèldj(e/e-n/er/es)	getèldj(elik)
Other:	Noun	Imperative singular impolite	Imperative singular polite	Imperative dual	Imperative plural	Ènkelzief
Conjugation:	't getèl n	tèl!	tèltj!	tèl(le)tj!	tèltj!	tèllem