Definify.com

Definition 2024

tarçın

tarçın

See also: Tarçın and tarčin

Turkish

Noun

tarçın ‎(definite accusative tarçını, plural tarçınlar)

cinnamon

Declension

declension of tarçın

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	tarçın	tarçınlar
definite accusative (belirtme)	tarçını	tarçınları
dative (yönelme)	tarçına	tarçınlara
locative (bulunma)	tarçında	tarçınlarda
ablative (ayrılma)	tarçından	tarçınlardan
genitive (tamlayan)	tarçının	tarçınların