Definify.com
Definition 2024
tayfa
tayfa
Turkish
Noun
tayfa (definite accusative tayfayı, plural tayfalar)
- ship crew
- hangers-on, fawning followers.
- a worker who harvests olive; olive harvester.
- gang, bunch; troop, band
Declension
declension of tayfa
possessive forms of tayfa
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | tayfam | tayfalarım |
definite accusative (belirtme) | tayfamı | tayfalarımı |
dative (yönelme) | tayfama | tayfalarıma |
locative (bulunma) | tayfamda | tayfalarımda |
ablative (çıkma) | tayfamdan | tayfalarımdan |
genitive (tamlayan) | tayfamın | tayfalarımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | tayfan | tayfaların |
definite accusative (belirtme) | tayfanı | tayfalarını |
dative (yönelme) | tayfana | tayfalarına |
locative (bulunma) | tayfanda | tayfalarında |
ablative (çıkma) | tayfandan | tayfalarından |
genitive (tamlayan) | tayfanın | tayfalarının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | tayfası | tayfaları |
definite accusative (belirtme) | tayfasını | tayfalarını |
dative (yönelme) | tayfasına | tayfalarına |
locative (bulunma) | tayfasında | tayfalarında |
ablative (çıkma) | tayfasından | tayfalarından |
genitive (tamlayan) | tayfasının | tayfalarının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | tayfamız | tayfalarımız |
definite accusative (belirtme) | tayfamızı | tayfalarımızı |
dative (yönelme) | tayfamıza | tayfalarımıza |
locative (bulunma) | tayfamızda | tayfalarımızda |
ablative (çıkma) | tayfamızdan | tayfalarımızdan |
genitive (tamlayan) | tayfamızın | tayfalarımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | tayfanız | tayfalarınız |
definite accusative (belirtme) | tayfanızı | tayfalarınızı |
dative (yönelme) | tayfanıza | tayfalarınıza |
locative (bulunma) | tayfanızda | tayfalarınızda |
ablative (çıkma) | tayfanızdan | tayfalarınızdan |
genitive (tamlayan) | tayfanızın | tayfalarınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | tayfaları | tayfaları |
definite accusative (belirtme) | tayfalarını | tayfalarını |
dative (yönelme) | tayfalarına | tayfalarına |
locative (bulunma) | tayfalarında | tayfalarında |
ablative (çıkma) | tayfalarından | tayfalarından |
genitive (tamlayan) | tayfalarının | tayfalarının |
predicative forms of tayfa
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | tayfayım | tayfalarım* |
sen (you are) | tayfasın | tayfalarsın* |
o (he/she/it is) | tayfa / tayfadır | tayfalar* / tayfalardır* |
biz (we are) | tayfayız | tayfalarız |
siz (you are) | tayfasınız | tayfalarsınız |
onlar (they are) | tayfalar | tayfalardır |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | tayfaydım | tayfalardım* |
sen (you were) | tayfaydın | tayfalardın* |
o (he/she/it was) | tayfaydı | tayfalardı* |
biz (we were) | tayfaydık | tayfalardık |
siz (you were) | tayfaydınız | tayfalardınız |
onlar (they were) | tayfaydılar | tayfalardı |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | tayfaymışım | tayfalarmışım* |
sen (you were) | tayfaymışsın | tayfalarmışsın* |
o (he/she/it was) | tayfaymış | tayfalarmış* |
biz (we were) | tayfaymışız | tayfalarmışız |
siz (you were) | tayfaymışsınız | tayfalarmışsınız |
onlar (they were) | tayfaymışlar | tayfalarmış |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |
See also
Descendants
- Armenian: թայֆա (tʿayfa)