Definify.com
Definition 2025
tergiversatorius
tergiversatorius
Latin
Adjective
tergiversātōrius m (feminine tergiversātōria, neuter tergiversātōrium); first/second declension
- evasive (turning ones back)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | tergiversātōrius | tergiversātōria | tergiversātōrium | tergiversātōriī | tergiversātōriae | tergiversātōria | |
| genitive | tergiversātōriī | tergiversātōriae | tergiversātōriī | tergiversātōriōrum | tergiversātōriārum | tergiversātōriōrum | |
| dative | tergiversātōriō | tergiversātōriō | tergiversātōriīs | ||||
| accusative | tergiversātōrium | tergiversātōriam | tergiversātōrium | tergiversātōriōs | tergiversātōriās | tergiversātōria | |
| ablative | tergiversātōriō | tergiversātōriā | tergiversātōriō | tergiversātōriīs | |||
| vocative | tergiversātōrie | tergiversātōria | tergiversātōrium | tergiversātōriī | tergiversātōriae | tergiversātōria | |
References
- tergiversatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “tergiversatorius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.