Definify.com
Definition 2025
terrakotta
terrakotta
Finnish
Noun
terrakotta
- terracotta (hard red-brown unglazed earthenware)
Declension
| Inflection of terrakotta (Kotus type 10/koira, tt-t gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | terrakotta | — | |
| genitive | terrakotan | — | |
| partitive | terrakottaa | — | |
| illative | terrakottaan | — | |
| singular | plural | ||
| nominative | terrakotta | — | |
| accusative | nom. | terrakotta | — |
| gen. | terrakotan | ||
| genitive | terrakotan | — | |
| partitive | terrakottaa | — | |
| inessive | terrakotassa | — | |
| elative | terrakotasta | — | |
| illative | terrakottaan | — | |
| adessive | terrakotalla | — | |
| ablative | terrakotalta | — | |
| allative | terrakotalle | — | |
| essive | terrakottana | — | |
| translative | terrakotaksi | — | |
| instructive | — | — | |
| abessive | terrakotatta | — | |
| comitative | — | — | |