Definify.com
Definition 2025
tertiatus
tertiatus
Latin
Participle
tertiātus m (feminine tertiāta, neuter tertiātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | tertiātus | tertiāta | tertiātum | tertiātī | tertiātae | tertiāta | |
| genitive | tertiātī | tertiātae | tertiātī | tertiātōrum | tertiātārum | tertiātōrum | |
| dative | tertiātō | tertiātō | tertiātīs | ||||
| accusative | tertiātum | tertiātam | tertiātum | tertiātōs | tertiātās | tertiāta | |
| ablative | tertiātō | tertiātā | tertiātō | tertiātīs | |||
| vocative | tertiāte | tertiāta | tertiātum | tertiātī | tertiātae | tertiāta | |