Definify.com
Definition 2024
terughalen
terughalen
Dutch
Verb
terughalen
- to recall
Inflection
Inflection of terughalen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | terughalen | |||
past singular | haalde terug | |||
past participle | teruggehaald | |||
infinitive | terughalen | |||
gerund | terughalen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | haal terug | haalde terug | terughaal | terughaalde |
2nd person sing. (jij) | haalt terug | haalde terug | terughaalt | terughaalde |
2nd person sing. (u) | haalt terug | haalde terug | terughaalt | terughaalde |
2nd person sing. (gij) | haalt terug | haalde terug | terughaalt | terughaalde |
3rd person singular | haalt terug | haalde terug | terughaalt | terughaalde |
plural | halen terug | haalden terug | terughalen | terughaalden |
subjunctive sing.1 | hale terug | haalde terug | terughale | terughaalde |
subjunctive plur.1 | halen terug | haalden terug | terughalen | terughaalden |
imperative sing. | haal terug | |||
imperative plur.1 | haalt terug | |||
participles | terughalend | teruggehaald | ||
1) Archaic. |