Definify.com
Definition 2025
tingiv
tingiv
Estonian
Adjective
tingiv (genitive tingiva, partitive tingivat)
- Present active participle of tingima.
- (grammar) conditional
Declension
Inflection of tingiv (ÕS type 2/õpik, no gradation)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tingiv | tingivad |
| accusative | tingiva | tingivad |
| genitive | tingiva | tingivate |
| partitive | tingivat | tingivaid |
| illative | tingivasse | tingivatesse tingivaisse |
| inessive | tingivas | tingivates tingivais |
| elative | tingivast | tingivatest tingivaist |
| allative | tingivale | tingivatele tingivaile |
| adessive | tingival | tingivatel tingivail |
| ablative | tingivalt | tingivatelt tingivailt |
| translative | tingivaks | tingivateks tingivaiks |
| terminative | tingivani | tingivateni |
| essive | tingivana | tingivatena |
| abessive | tingivata | tingivateta |
| comitative | tingivaga | tingivatega |