Definify.com
Definition 2024
toedichten
toedichten
Dutch
Verb
toedichten
Inflection
Inflection of toedichten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | toedichten | |||
past singular | dichtte toe | |||
past participle | toegedicht | |||
infinitive | toedichten | |||
gerund | toedichten n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | dicht toe | dichtte toe | toedicht | toedichtte |
2nd person sing. (jij) | dicht toe | dichtte toe | toedicht | toedichtte |
2nd person sing. (u) | dicht toe | dichtte toe | toedicht | toedichtte |
2nd person sing. (gij) | dicht toe | dichtte toe | toedicht | toedichtte |
3rd person singular | dicht toe | dichtte toe | toedicht | toedichtte |
plural | dichten toe | dichtten toe | toedichten | toedichtten |
subjunctive sing.1 | dichte toe | dichtte toe | toedichte | toedichtte |
subjunctive plur.1 | dichten toe | dichtten toe | toedichten | toedichtten |
imperative sing. | dicht toe | |||
imperative plur.1 | dicht toe | |||
participles | toedichtend | toegedicht | ||
1) Archaic. |