Definify.com
Definition 2024
toelaten
toelaten
Dutch
Verb
toelaten
Inflection
Inflection of toelaten (strong class 7, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | toelaten | |||
past singular | liet toe | |||
past participle | toegelaten | |||
infinitive | toelaten | |||
gerund | toelaten n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | laat toe | liet toe | toelaat | toeliet |
2nd person sing. (jij) | laat toe | liet toe | toelaat | toeliet |
2nd person sing. (u) | laat toe | liet toe | toelaat | toeliet |
2nd person sing. (gij) | laat toe | liet toe | toelaat | toeliet |
3rd person singular | laat toe | liet toe | toelaat | toeliet |
plural | laten toe | lieten toe | toelaten | toelieten |
subjunctive sing.1 | late toe | liete toe | toelate | toeliete |
subjunctive plur.1 | laten toe | lieten toe | toelaten | toelieten |
imperative sing. | laat toe | |||
imperative plur.1 | laat toe | |||
participles | toelatend | toegelaten | ||
1) Archaic. |