Definify.com
Definition 2024
toeslaan
toeslaan
Dutch
Verb
toeslaan
- to seize the chance (e.g. to strike), to take advantage of a situation
- to strike, to suddenly occur (said of a disaster or a disease)
Inflection
| Inflection of toeslaan (strong class 6, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | toeslaan | |||
| past singular | sloeg toe | |||
| past participle | toegeslagen | |||
| infinitive | toeslaan | |||
| gerund | toeslaan n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | sla toe | sloeg toe | toesla | toesloeg |
| 2nd person sing. (jij) | slaat toe | sloeg toe | toeslaat | toesloeg |
| 2nd person sing. (u) | slaat toe | sloeg toe | toeslaat | toesloeg |
| 2nd person sing. (gij) | slaat toe | sloegt toe | toeslaat | toesloegt |
| 3rd person singular | slaat toe | sloeg toe | toeslaat | toesloeg |
| plural | slaan toe | sloegen toe | toeslaan | toesloegen |
| subjunctive sing.1 | sla toe | sloege toe | toesla | toesloege |
| subjunctive plur.1 | slaan toe | sloegen toe | toeslaan | toesloegen |
| imperative sing. | sla toe | |||
| imperative plur.1 | slaat toe | |||
| participles | toeslaand | toegeslagen | ||
| 1) Archaic. | ||||