Definify.com

Definition 2024

toevertrouwen

toevertrouwen

Dutch

Verb

toevertrouwen

to entrust

Inflection

Inflection of toevertrouwen (weak, prefixed, separable)
infinitive	toevertrouwen
past singular	vertrouwde toe
past participle	toevertrouwd
infinitive	toevertrouwen
gerund	toevertrouwen n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vertrouw toe	vertrouwde toe	toevertrouw	toevertrouwde
2nd person sing. (jij)	vertrouwt toe	vertrouwde toe	toevertrouwt	toevertrouwde
2nd person sing. (u)	vertrouwt toe	vertrouwde toe	toevertrouwt	toevertrouwde
2nd person sing. (gij)	vertrouwt toe	vertrouwde toe	toevertrouwt	toevertrouwde
3rd person singular	vertrouwt toe	vertrouwde toe	toevertrouwt	toevertrouwde
plural	vertrouwen toe	vertrouwden toe	toevertrouwen	toevertrouwden

subjunctive sing.¹	vertrouwe toe	vertrouwde toe	toevertrouwe	toevertrouwde
subjunctive plur.¹	vertrouwen toe	vertrouwden toe	toevertrouwen	toevertrouwden

imperative sing.	vertrouw toe
imperative plur.¹	vertrouwt toe

participles	toevertrouwend	toevertrouwd
¹⁾ Archaic.

Anagrams

vertrouwen toe