Definify.com

Definition 2024

toirchigh

toirchigh

Irish

Verb

toirchigh ‎(present analytic toirchíonn, future analytic toircheoidh, verbal noun toirchiú, past participle toirchithe)

to make pregnant, fecundate
(biology) to fertilize, impregnate

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	toirchím	toirchíonn tú; toirchír^†	toirchíonn sé, sí	toirchímid; toirchíonn muid	toirchíonn sibh	toirchíonn siad; toirchíd^†	a thoirchíonn; a thoirchíos / a dtoirchíonn; a dtoirchíos	toirchítear
	past	thoirchigh mé; thoirchíos	thoirchigh tú; thoirchís	thoirchigh sé, sí	thoirchíomar; thoirchigh muid	thoirchigh sibh; thoirchíobhair	thoirchigh siad; thoirchíodar	a thoirchigh / ar thoirchigh*	toirchíodh
	past habitual	thoirchínn	thoirchíteá	thoirchíodh sé, sí	thoirchímis; thoirchíodh muid	thoirchíodh sibh	thoirchídís; thoirchíodh siad	a thoirchíodh / ar thoirchíodh*	thoirchítí
	future	toircheoidh mé; toircheod; toircheochaidh mé^†	toircheoidh tú; toircheoir^†; toircheochaidh tú^†	toircheoidh sé, sí; toircheochaidh sé, sí^†	toircheoimid; toircheoidh muid; toircheochaimid^†; toircheochaidh muid^†	toircheoidh sibh; toircheochaidh sibh^†	toircheoidh siad; toircheoid^†; toircheochaidh siad^†	a thoircheoidh; a thoircheos; a thoircheochaidh^†; a thoircheochas^† / a dtoircheoidh; a dtoircheos; a dtoircheochaidh^†; a dtoircheochas^†	toircheofar; toircheochar^†
conditional		thoircheoinn; thoircheochainn^†	thoircheofá; thoircheochthá^†	thoircheodh sé, sí; thoircheochadh sé, sí^†	thoircheoimis; thoircheodh muid; thoircheochaimis^†; thoircheochadh muid^†	thoircheodh sibh; thoircheochadh sibh^†	thoircheoidís; thoircheodh siad; thoircheochadh siad^†	a thoircheodh; a thoircheochadh^† / ar thoircheodh; ar thoircheochadh^†	thoircheofaí; thoircheochthaí^†
subjunctive	present	go dtoirchí mé; go dtoirchíod^†	go dtoirchí tú; go dtoirchír^†	go dtoirchí sé, sí	go dtoirchímid; go dtoirchí muid	go dtoirchí sibh	go dtoirchí siad; go dtoirchíd^†	—	go dtoirchítear
subjunctive	past	dá dtoirchínn	dá dtoirchíteá	dá dtoirchíodh sé, sí	dá dtoirchímis; dá dtoirchíodh muid	dá dtoirchíodh sibh	dá dtoirchídís; dá dtoirchíodh siad	—	dá dtoirchítí
imperative		toirchím	toirchigh	toirchíodh sé, sí	toirchímis	toirchígí; toirchídh^†	toirchídís	—	toirchítear
verbal noun		toirchiú
past participle		toirchithe

*Indirect relative
† Dialect form

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
toirchigh	thoirchigh	dtoirchigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.