Definify.com
Definition 2024
transducendus
transducendus
Latin
Participle
trānsdūcendus m (feminine trānsdūcenda, neuter trānsdūcendum); first/second declension
- Alternative form of trādūcendus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | trānsdūcendus | trānsdūcenda | trānsdūcendum | trānsdūcendī | trānsdūcendae | trānsdūcenda | |
| genitive | trānsdūcendī | trānsdūcendae | trānsdūcendī | trānsdūcendōrum | trānsdūcendārum | trānsdūcendōrum | |
| dative | trānsdūcendō | trānsdūcendō | trānsdūcendīs | ||||
| accusative | trānsdūcendum | trānsdūcendam | trānsdūcendum | trānsdūcendōs | trānsdūcendās | trānsdūcenda | |
| ablative | trānsdūcendō | trānsdūcendā | trānsdūcendō | trānsdūcendīs | |||
| vocative | trānsdūcende | trānsdūcenda | trānsdūcendum | trānsdūcendī | trānsdūcendae | trānsdūcenda | |