Definify.com
Definition 2025
transpositus
transpositus
Latin
Participle
trānspositus m (feminine trānsposita, neuter trānspositum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | trānspositus | trānsposita | trānspositum | trānspositī | trānspositae | trānsposita | |
| genitive | trānspositī | trānspositae | trānspositī | trānspositōrum | trānspositārum | trānspositōrum | |
| dative | trānspositō | trānspositō | trānspositīs | ||||
| accusative | trānspositum | trānspositam | trānspositum | trānspositōs | trānspositās | trānsposita | |
| ablative | trānspositō | trānspositā | trānspositō | trānspositīs | |||
| vocative | trānsposite | trānsposita | trānspositum | trānspositī | trānspositae | trānsposita | |
References
- transpositus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “transpositus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.