Definify.com
Definition 2025
triangulatus
triangulatus
Latin
Adjective
triangulātus m (feminine triangulāta, neuter triangulātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | triangulātus | triangulāta | triangulātum | triangulātī | triangulātae | triangulāta | |
| genitive | triangulātī | triangulātae | triangulātī | triangulātōrum | triangulātārum | triangulātōrum | |
| dative | triangulātō | triangulātō | triangulātīs | ||||
| accusative | triangulātum | triangulātam | triangulātum | triangulātōs | triangulātās | triangulāta | |
| ablative | triangulātō | triangulātā | triangulātō | triangulātīs | |||
| vocative | triangulāte | triangulāta | triangulātum | triangulātī | triangulātae | triangulāta | |