Definify.com
Definition 2025
truncatio
truncatio
Latin
Noun
truncātiō f (genitive truncātiōnis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | truncātiō | truncātiōnēs | 
| genitive | truncātiōnis | truncātiōnum | 
| dative | truncātiōnī | truncātiōnibus | 
| accusative | truncātiōnem | truncātiōnēs | 
| ablative | truncātiōne | truncātiōnibus | 
| vocative | truncātiō | truncātiōnēs | 
Related terms
References
- truncatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- TRUNCATIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “truncatio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.