Definify.com
Definition 2024
tuikein
tuikein
Finnish
Adjective
tuikein
- superlative degree of tuikea
Declension
Inflection of tuikein (Kotus type 36/sisin, mp-mm gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | tuikein | tuikeimmat | |
genitive | tuikeimman | tuikeimpien tuikeinten |
|
partitive | tuikeinta | tuikeimpia | |
illative | tuikeimpaan | tuikeimpiin | |
singular | plural | ||
nominative | tuikein | tuikeimmat | |
accusative | nom. | tuikein | tuikeimmat |
gen. | tuikeimman | ||
genitive | tuikeimman | tuikeimpien tuikeinten tuikeimpainrare |
|
partitive | tuikeinta | tuikeimpia | |
inessive | tuikeimmassa | tuikeimmissa | |
elative | tuikeimmasta | tuikeimmista | |
illative | tuikeimpaan | tuikeimpiin | |
adessive | tuikeimmalla | tuikeimmilla | |
ablative | tuikeimmalta | tuikeimmilta | |
allative | tuikeimmalle | tuikeimmille | |
essive | tuikeimpana | tuikeimpina | |
translative | tuikeimmaksi | tuikeimmiksi | |
instructive | — | tuikeimmin | |
abessive | tuikeimmatta | tuikeimmitta | |
comitative | — | tuikeimpine |
Adjective
tuikein
- Instructive plural form of tuikea.