Definify.com

Definition 2024


turen

turen

See also: Türen

Danish

Noun

turen c

  1. singular definite of tur

Dutch

Pronunciation

Verb

turen

  1. to gaze (at)
    Ik kan uren naar je turen, schat. I can gaze at you for hours, honey.

Inflection

Inflection of turen (weak)
infinitive turen
past singular tuurde
past participle getuurd
infinitive turen
gerund turen n
verbal noun
present tense past tense
1st person singular tuur tuurde
2nd person sing. (jij) tuurt tuurde
2nd person sing. (u) tuurt tuurde
2nd person sing. (gij) tuurt tuurde
3rd person singular tuurt tuurde
plural turen tuurden
subjunctive sing.1 ture tuurde
subjunctive plur.1 turen tuurden
imperative sing. tuur
imperative plur.1 tuurt
participles turend getuurd
1) Archaic.

Norwegian Bokmål

Noun

turen m

  1. definite singular of tur

Norwegian Nynorsk

Noun

turen m

  1. definite singular of tur

Swedish

Noun

turen

  1. definite singular of tur