Definify.com
Definition 2024
tussenkomen
tussenkomen
Dutch
Verb
tussenkomen
- to intervene
Inflection
Inflection of tussenkomen (strong class 4, irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | tussenkomen | |||
past singular | kwam tussen | |||
past participle | tussengekomen | |||
infinitive | tussenkomen | |||
gerund | tussenkomen n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | kom tussen | kwam tussen | tussenkom | tussenkwam |
2nd person sing. (jij) | komt tussen | kwam tussen | tussenkomt | tussenkwam |
2nd person sing. (u) | komt tussen | kwam tussen | tussenkomt | tussenkwam |
2nd person sing. (gij) | komt tussen | kwaamt tussen | tussenkomt | tussenkwaamt |
3rd person singular | komt tussen | kwam tussen | tussenkomt | tussenkwam |
plural | komen tussen | kwamen tussen | tussenkomen | tussenkwamen |
subjunctive sing.1 | kome tussen | kwame tussen | tussenkome | tussenkwame |
subjunctive plur.1 | komen tussen | kwamen tussen | tussenkomen | tussenkwamen |
imperative sing. | kom tussen | |||
imperative plur.1 | komt tussen | |||
participles | tussenkomend | tussengekomen | ||
1) Archaic. |