Definify.com
Definition 2024
udręczony
udręczony
Polish
Adjective
udręczony m
Declension
declension of udręczony
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers, m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | udręczony | udręczone | udręczona | udręczeni | udręczone | ||
| genitive | udręczonego | udręczonej | udręczonych | ||||
| dative | udręczonemu | udręczonym | |||||
| accusative | udręczonego | udręczony | udręczone | udręczoną | udręczonych | udręczone | |
| instrumental | udręczonym | udręczonymi | |||||
| locative | udręczonej | udręczonych | |||||