Definify.com
Definition 2024
uitbarsten
uitbarsten
Dutch
Verb
uitbarsten
Inflection
| Inflection of uitbarsten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitbarsten | |||
| past singular | barstte uit | |||
| past participle | uitgebarst | |||
| infinitive | uitbarsten | |||
| gerund | uitbarsten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | barst uit | barstte uit | uitbarst | uitbarstte |
| 2nd person sing. (jij) | barst uit | barstte uit | uitbarst | uitbarstte |
| 2nd person sing. (u) | barst uit | barstte uit | uitbarst | uitbarstte |
| 2nd person sing. (gij) | barst uit | barstte uit | uitbarst | uitbarstte |
| 3rd person singular | barst uit | barstte uit | uitbarst | uitbarstte |
| plural | barsten uit | barstten uit | uitbarsten | uitbarstten |
| subjunctive sing.1 | barste uit | barstte uit | uitbarste | uitbarstte |
| subjunctive plur.1 | barsten uit | barstten uit | uitbarsten | uitbarstten |
| imperative sing. | barst uit | |||
| imperative plur.1 | barst uit | |||
| participles | uitbarstend | uitgebarst | ||
| 1) Archaic. | ||||