Definify.com
Definition 2024
uitbaten
uitbaten
Dutch
Verb
uitbaten
- to exploit
Inflection
Inflection of uitbaten (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | uitbaten | |||
past singular | baatte uit | |||
past participle | uitgebaat | |||
infinitive | uitbaten | |||
gerund | uitbaten n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
2nd person sing. (jij) | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
2nd person sing. (u) | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
2nd person sing. (gij) | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
3rd person singular | baat uit | baatte uit | uitbaat | uitbaatte |
plural | baten uit | baatten uit | uitbaten | uitbaatten |
subjunctive sing.1 | bate uit | baatte uit | uitbate | uitbaatte |
subjunctive plur.1 | baten uit | baatten uit | uitbaten | uitbaatten |
imperative sing. | baat uit | |||
imperative plur.1 | baat uit | |||
participles | uitbatend | uitgebaat | ||
1) Archaic. |
Synonyms
Derived terms
- uitbater